Nasza mała wyprawa do Obry

     Dzisiaj postanowiliśmy udać się samochodem do Obry. Miejscowość ta znana jest przede wszystkim z klasztoru pocysterskiego i wyższego seminarium duchownego, które własnie tam ma swoją siedzibę. Na początek odwiedziliśmy piękny drewniany kościół pw. św. Walentego. Tam też wzięliśmy udział najpierw w nabożeństwie majowym, a następnie we mszy świętej. Modrzewiowy niewielki kościół tworzy niepowtarzalną atmosferę modlitwy i skupienia. Interesujące kazanie wygłosił ksiądz misjonarz, który od 33 lat sprawuje swą posługę w Kamerunie. Po mszy pojechaliśmy zobaczyć klasztor. Z naszej wyprawy przywieźliśmy trochę wrażeń i fotografii. Poniżej niektóre z nich.

     W Obrze, oprócz głównego, późnobarokowego kościoła pocysterskiego pw. św. Jakuba Większego, znajduje się także zabytkowy, drewniany kościół św. Walentego.

Historia i architektura:

• Początki: Kościół św. Walentego został wzniesiony w 1719 roku staraniem przeora cystersów Mateusza Wichrowskiego, w miejscu wcześniejszego, murowanego kościoła szpitalnego zniszczonego pod koniec XVI wieku.
• Konstrukcja: Jest to budowla drewniana o konstrukcji zrębowej. Posiada orientowany (ustawiony wschód-zachód) plan salowy, co oznacza, że nawa i prezbiterium nie są wyraźnie oddzielone.
• Wnętrze: Wewnątrz znajduje się płaski strop, wspólny dla nawy i prezbiterium.
• Wygląd zewnętrzny: Z boku nawy znajduje się zakrystia. Od frontu kościoła wznosi się czworoboczna wieża o konstrukcji słupowej, niższa od nawy. Wieża ta jest zwieńczona charakterystycznym, baniastym, barokowym hełmem z ośmioboczną latarnią. Cały budynek pokryty jest dachem jednokalenicowym, krytym dachówką (wcześniej gontem). Ściany są oszalowane.
• Otoczenie: Kościół jest otoczony murem, przy którym stoi późnobarokowa brama z końca XVIII wieku oraz grota loretańska.

Wnętrze i wyposażenie:

• Styl: Wyposażenie wnętrza utrzymane jest w stylu rokokowym, a jego większość pochodzi z około 1773 roku.

• Wyposażenie: Do najcenniejszych elementów należą: ołtarz główny, dwa boczne ołtarze, ambona i dwa konfesjonały.
• Inne detale: W kościele zachowały się również późnogotyckie rzeźby z około 1470 i 1500 roku, a także skromna polichromia na ścianach. W prezbiterium znajduje się epitafium proboszcza Jana Noszkiewicza.
• Organy: Na chórze muzycznym, wspartym na dwóch słupach, znajdują się organy z przełomu XVIII i XIX wieku.

    Drewniany kościół św. Walentego w Obrze pełni funkcję kościoła filialnego i jest cennym przykładem drewnianej architektury sakralnej, świadczącym o bogatej historii regionu. 

     Kościół pocysterski pw. św. Jakuba Większego w Obrze to jeden z najważniejszych i najcenniejszych zabytków sakralnych Wielkopolski. Poniżej jego opis.

Historia i architektura:

• Początki: Cystersi osiedlili się w Obrze w połowie XIII wieku, sprowadzeni z klasztoru w Łeknie. Pierwsze zabudowania były drewniane.
• Obecna budowla: Obecny, murowany kościół został wzniesiony w stylu późnego baroku w latach 1722-1757. Projektantem był prawdopodobnie Jan Catenazzi. Budowla jest jednonawowa, z węższym prezbiterium. Od frontu znajdują się dwie niskie, czworoboczne wieże, zakończone barokowymi hełmami.
• Stan po kasacie: Opactwo cystersów zostało skasowane przez władze pruskie w 1835 roku. Od tego czasu kościół klasztorny pełni funkcję kościoła parafialnego, a w zabudowaniach klasztornych od 1926 roku mieści się Wyższe Seminarium Duchowne Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.

Wnętrze i wyposażenie:

• Styl: Wnętrze kościoła ma bogate wyposażenie w stylu rokokowym i wczesnoklasycystycznym, głównie z drugiej połowy XVIII wieku.
• Polichromie: Sklepienia kościoła zdobi późnobarokowa polichromia, wykonana w latach 1753-1754 przez poznańskiego malarza Stanisława Brzozowskiego. Przedstawia ona sceny z życia zakonu cysterskiego i św. Bernarda, a także wizerunki Trójcy Świętej i innych świętych cysterskich.
• Ołtarz główny: Rokokowy ołtarz główny, pochodzący z 1775 roku, jest jednym z najcenniejszych elementów. W jego centralnej części znajduje się obraz "Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny" pędzla Szymona Czechowicza z 1756 roku. W ołtarzu można zobaczyć rzeźby przedstawiające św. Benedykta i św. Bernarda.
• Inne elementy to: ołtarze boczne, ambona wykonana w 1759 roku, krucyfiks z około 1500 roku, stalle i zabytkowe organy z XVIII wieku. 

Zabudowania klasztorne:

• Klasztor: Do kościoła przylega trójskrzydłowy, murowany budynek klasztoru, który w obecnej formie powstawał od XVII wieku do 1756 roku.
• Wirydarz: Klasztor otacza kwadratowy wirydarz z krużgankami.
• Wyższe Seminarium Duchowne: W dawnych murach klasztornych od 1926 roku działa seminarium oblackie. Obok starych budynków dobudowano nowe, które mieszczą muzeum misyjne oraz skarbiec.

     Cały zespół klasztorno-kościelny jest wpisany do rejestru zabytków i stanowi istotny punkt na Szlaku Cysterskim w Polsce.

 

Fotografie: Wiesław Zięba

Zapraszam także do obejrzenia posta o Kościele w Babimoście