Przeczytałem i polecam. Myszy i ludzie - John Steinbeck

     Skończyłem czytać kolejną książkę, więc rozglądałem się co by teraz wybrać. Wcześniejsza moja lektura należała do tzw. literatury faktu, chciałem więc teraz sięgnąć po powieść. Na Instagramie pokazała mi się polecajka, która podpowiadała nowelę "Myszy i ludzie" Steinbecka. Czytam na czytniku ebooków i korzystam ze znanej platformy udostępniającej książki, więc było mi łatwiej. Jedna chwila i wybraną lekturę miałem na wirtualnej półce.      

     "Myszy i ludzie" to jedna z najsłynniejszych nowel autorstwa amerykańskiego noblisty Johna Steinbecka. Opublikowana w 1937 roku, opowiada o losach dwóch przyjaciół: George’a Miltona, bystrego, ale cynicznego wędrownego robotnika rolnego, oraz Lenniego Smalla, olbrzyma o sile byka i umyśle małego dziecka.

     Akcja rozgrywa się w czasach Wielkiego Kryzysu w Kalifornii. George i Lennie wędrują od rancza do rancza, podejmując się dorywczych prac przy żniwach. Ich wspólne życie napędza jedno wielkie marzenie — kupić własny kawałek ziemi, na której będą mogli żyć niezależnie i hodować króliki, które tak uwielbia Lennie.

     Jednak ta prosta, sielankowa wizja jest nieustannie zagrożona. Lennie, nieświadomy swojej siły, często pakuje siebie i George’a w kłopoty. Mimo to, George opiekuje się nim z troską, a ich nietypowa przyjaźń staje się symbolem nadziei w świecie pełnym samotności i zmartwień.

     "Myszy i ludzie" to poruszająca opowieść o marzeniach, przyjaźni i ludzkiej samotności. Steinbeck z mistrzostwem ukazuje uniwersalne prawdy o życiu, trudnościach i kruchości ludzkich planów. To krótka, ale intensywna i głęboka lektura, która na długo pozostaje w pamięci. Według mnie jest to również literatura drogi, która staje się metaforą życia i sensu istnienia. Jedynie do tytułu miałbym swoje uwagi. Myszy pojawiają się na początku, a później zwierzęcym motywem przewodnim są króliki, które są tu synonimem niespełnionych marzeń. 

     Cytaty z książki:

"My mamy przyszłość. Mamy do kogo otworzyć gębę, mamy kogoś, kto się choć trochę nami przejmuje. Ja mam ciebie, a ty masz mnie."

"Książki - to na nic się nie zda. Człowiek musi mieć kogość... kogoś bliskiego. Wszystko jedno kogo, byle to był ktoś bliski."

"Będę ci mówił, Ty będziesz miał co zapominać, a ja będę miał znowu co mówić."

"Może na tym przeklętym świecie ludzie boją się siebie."

Fotografia: Wiesław Zięba

Przeczytałem i polecam: Willa Cather, Drzewo białej morwy

Motyw drogi w poście Wiosenny spacer do dwóch brzóz

Zielona wojowniczka, czyli Modliszka zwyczajna