Luty 2025. Zima w moim obiektywie

      Od wielu lat zimę mamy jedynie z nazwy. W tym roku wydawało się, że będzie podobnie. Zrobiło się już tak ciepło, że skusiłem się i posiałem rzodkiewkę na działce. I to w lutym. Aż tu nagle ochłodziło się i zaczęło sypać śniegiem. Nie trwało to zbyt długo, ale intensywność opadów była całkiem spora. Po śnieżnej nocy zrobiło się biało. Rano trzeba było odkurzyć łopaty do śniegu i do roboty. Przynajmniej tyle, ile można było. Póki śnieg był jeszcze świeży i łatwy do odgarnięcia. Zrobiło się też mroźnie. Najniższa zauważona przeze mnie temperatura to -16 stopni w nocy. 

     Krajobraz wokół tak mocno się zmienił, że warto było zrobić trochę fotografii, by uwiecznić śnieg - rzadkie dziś zjawisko pogodowe. Pies Miro chętnie towarzyszył mi podczas spacerów. Zdjęcia poniżej są już pamiątką mijającej zimy. Do początku marca stopniały jego resztki. Teraz czekam na rzodkiewki. 

Fotografie: Wiesław Zięba

Kalendarz blogera 2017

   Koniec roku sprzyja różnym podsumowaniom i przemyśleniom. Jest to również czas przygotowywania kalendarzy na nowy rok. Tym razem i ja postanowiłem stworzyć swój własny kalendarz. Kalendarz blogera. Zebrałem fotografie z różnych lat i okresów. Wybór był bardzo trudny, bo trochę tych zdjęć się już uzbierało, ale po dłuższym zastanowieniu przygotowałem po jednym na każdy miesiąc przyszłego roku. Są tu: pola,śnieg, lasy, kwiaty, zwierzęta, grzyby i woda. Żeby nawiązać do tytułu bloga, fotografie te zostały wykonane KOŁO DOMU, no przynajmniej w niedalekim, od niego, otoczeniu.
     Z okazji Nowego Roku życzę wszystkim czytelnikom mojego bloga, tym którzy tu kiedyś zaglądali, zaglądają i będą zaglądać, dużo zdrowia, samych pięknych dni, wymarzonej pogody, tylko dobrych decyzji i pomysłów. 

Zobacz również: 

                

I po białych świętach

    Święta się skończyły. Były zimne i śnieżne. Nie pamiętam, by tak długo trwała zima, która wcale nie ma zamiaru się skończyć. Od jutra ponoć znów ma padać śnieg. Wszystko to przez to globalne ocieplenie, którym od dłuższego czasu nas straszono. Dziura ozonowa, ptasia grypa, koniec świata, wszelkie katastrofy, teraz sytuacja w Korei... O dobrym się nie mówi, bo to mało atrakcyjny temat. U mnie za to optymistycznie. Właśnie w tej chwili zza chmur wyjrzało słońce.
    Poniższe zdjęcie zrobiłem w Wielką Sobotę. Trochę kolorów wśród śniegu.

Śnieżny wpis tutaj: Za tęskniących za zimą

Bielszy odcień bieli

     Mamy prawdziwą zimę. Śnieg i mróz trzyma. Gdy piszę te słowa na termometrze jest -9 stopni. No cóż, tak musi być. Styczeń ma swoje prawa... i obowiązki. O zdjęcia jakoś trudniej i są one zdecydowanie mniej kolorowe. Sam post i obrazy tu umieszczone nawiązują do tytułu utworu legendarnej grupy Procol Harum: A Whiter Shade of Pale, czyli w wolnym tłumaczeniu Bielszy odcień bieli.
     Poniżej odcienie bieli do obejrzenia i posłuchania.

Na blogu Koło domu polecam też post o podobnej tematyce: Dla tęskniących za zimą. 

Dzwońce, zięby, grubodzioby...

     Mamy prawdziwą zimę. Jest trochę śniegu i dość mocny mróz. Zrobiliśmy zapasy również dla ptaków, które co roku w dużej liczbie odwiedzają nasz karmnik. Kupiliśmy słoninę dla sikor oraz czarny słonecznik dla innych ptaków. Zakup został zrobiony w sklepie internetowym w ilości 30 kg. Może nie starczyć, bo ubywa go bardzo szybko. W tradycyjnych sklepach ziarna słonecznika są dość drogie. Nawet dwa razy droższe niż w internecie. Przy dużej ilości warto takie zakupy poczynić, najlepiej już jesienią.
     Odwiedziny w naszym karmniku postanowiłem udokumentować akurat podczas sporej mgły. Fotografie wyglądają zatem jak czarno-białe. Dodatkową nowością są zdjęcia seryjne czyli na sportowo. Zamieszczam tu kilka z nich.

Zapraszam też do obejrzenia posta na blogu Koło domu: Bociek na balu.

Śniadanie dzwońców

     Dziś rano było 15 stopni mrozu. Koło karmnika, na pobliskiej wiśni,  czekały już ptaki, więc trzeba było wyjść z ciepłego domu i wsypać im trochę słonecznika. To ich przysmak. No i się zaczęło. Za chwilę nadleciały następne dzwońce i zrobiło się niemałe zamieszanie. Ptaki zaczęły walczyć o najlepsze miejsce przy porannym "stole", a te nastawione bardzo pokojowo, spokojnie lądowały pod karmnikiem i zjadały to, co spadło im z górnej stołówki. Wykorzystałem cały ten ptasi rozgardiasz i sięgnąłem po aparat. Dzwońce są bardzo płochliwe, ale udało mi się zrobić trochę zdjęć.
     Tej zimy nasz karmnik odwiedzają prawie same dzwońce. Rzadko zjawiają się sikory i sójki, których nie brakowało w zeszłym roku. Czasem pojawiają się także zięby, które coraz częściej zostają w Polsce i nie odlatują do trochę cieplejszych miejsc w Europie.
     Karmnik na zdjęciach zrobiłem ze sklejki i brzozowych klocków. Służy nam już któryś sezon i ustawiony jest na drewnianym palu, żeby naszemu kotu nie przyszło do głowy małe polowanie. Miło jest w mroźny zimowy poranek popatrzeć na ucztujące ptaki, ale trzeba też zadbać o codzienny posiłek. I tak do wiosny.

Inny post dotyczący ptaków: Polowanie na kwiczoła