niedziela, 25 września 2016
Kościół św. Wawrzyńca w Studzieńcu
Studzieniec to niewielka miejscowość w województwie lubuskim leżąca nad strumieniem o ładnej nazwie - Mirotka. Znajduje się tu interesujący kościół, który wybudowany został w drugiej połowie XIII wieku z kamienia polnego i rudy darniowej. Materiały do budowy świątyni użyte były nieprzypadkowo. Kamienia polnego tu nie brakowało, a i ruda darniowa była powszechnie dostępna. Co ciekawe, użycie rudy sprawiało, że budowla pozostawała wewnątrz sucha i w dodatku był to materiał, który jest naturalnym odgromnikiem.
Etykiety:
kościoły,
lubuskie,
miejsca kultu,
pielgrzymki z ks. Janem,
Studzieniec,
wsie,
zabytki,
zobacz
Lokalizacja:
Studzieniec, Polska
wtorek, 20 września 2016
Minieuroland w Kłodzku
W Polsce jest już ponad dwadzieścia parków miniatur. Powstają kolejne i są dziełem prawdziwych pasjonatów, których nie zniechęcają ani wysokie koszty, ani trudności podczas ich zakładania. Żeby nie było nudno, parki najczęściej są przygotowywane tematycznie. Pierwszym odwiedzonym przez nas takim miejscem był Park Miniatur Zabytków Dolnego Śląska w Kowarach u podnóża Śnieżki. Tego lata trafiliśmy do Minieurolandu w Kłodzku. Założony został on całkiem niedawno, bo w 2015 i ciągle jest rozbudowywany, ale miłośnicy tego typu miejsc rozrywki spokojnie już mogą go odwiedzać. Atrakcji nie brakuje. Znajdziemy tu miniatury budowli z nie tylko Dolnego Śląska, ale też z różnych miejsc na świecie. Wśród około czterdziestu miniatur znajdują się tu między innymi: kamieniczki z Kłodzka, bazylika w Wambierzycach, Most Grunwaldzki we Wrocławiu, Zwinger z Drezna, Fontanna di Trevi czy Statua Wolności. To co wyróżnia Minieuroland w Kłodzku to widoczne tu wszędzie kwiaty. Jest ich tu naprawdę dużo. Gdy zmęczymy się podziwianiem zabytków w miniaturze, możemy udać się do któregoś z dwóch barów bądź odpocząć na jednej z licznych w parku ławeczek. Dla dzieci wybudowano całkiem pokaźny i dobrze urządzony plac zabaw. Dla mnie takie miejsca, jak Minieuroland to kolejna okazja do zrobienia zdjęć. Pstryknąłem ich całkiem sporo i musiałem coś z nich wybrać, by pokazać na moim blogu. Może bardzo kolorowe obrazy zachęcą kogoś do odwiedzenia tej dolnośląskiej bajki.
Etykiety:
architektura,
budowle,
dolnośląskie,
Kłodzko,
lokalny przewodnik,
miniatury,
muzea,
parki,
zobacz
Lokalizacja:
Noworudzka 11, 57-300 Kłodzko, Polska
poniedziałek, 12 września 2016
Pałac w Zatoniu
Pod koniec sierpnia odwiedziliśmy Zatonie, miejscowość która od 1 stycznia 2015 roku stała się częścią Zielonej Góry. Naszym celem były ruiny pałacu o bardzo bogatej historii. Gdy dotarliśmy na miejsce, naszym oczom ukazały się imponujące wielkością resztki budowli. To tutaj w XVII wieku wybudowany został dwór szlachecki. W późniejszym czasie majątek przechodził z rąk do rąk. W 1771 roku zatońskie dobra nabyła hrabina von Cosel, wdowa po Fryderyku Auguście, synu Augusta II i hrabiny Cosel. Kolejnymi właścicielami dworu byli Gustaw Ernest, Johnston von Krögeborn, von Ramin, hrabia Melchior Juliusz von Schweinitz i Piotr Biron, który dwór w Zatoniu przeznaczył dla najmłodszej córki - Doroty Biron, późniejszej księżny de Dino. Księżna mieszkała tu od 1840 do 1844 roku i z jej inicjatywy dokonano przebudowy dworu w Zatoniu, przekształcając go w klasycystyczny pałac. W tym samym czasie wybudowano również oranżerię i cieplarnię oraz założono park krajobrazowy. Po śmieci księżny Doroty majątek wraz z Zatoniem odziedziczył jej syn Aleksander, który sprzedał majątek ministrowi Karolowi Rudolfowi von Friedenthalowi. Po nim pałac odziedziczyła jego córka Renata baronowa von Lancken-Wakenitz. W jej rękach Zatonie znajdowało się aż do II wojny światowej. W 1945 nastąpił kres pięknej budowli. Pałac wraz z oranżerią został spalony przez wojska radzieckie i do obecnych czasów pozostaje ruiną.
Ruiny pałacu w Zatoniu zwiedziliśmy w ramach pielgrzymki z ks. Janem pt. "Szlak rycerski Kożuchów Szprotawa" 27 sierpnia 2016 roku.
Pałac w Zatoniu w czasach świetności. Autor: Alexander Duncker (1813-1897) domena publiczna, http://www.zlb.de/digitalesammlungen/SammlungDuncker/03/151%20Guenthersdorf.pdf |
Zobacz również:
Subskrybuj:
Posty (Atom)